BANA YABANCI
Ilık, ılık bir rüzgar okşadı solgun yüzümü. Mevsimlerden kıştı aslında.
İstanbul griye çalıyordu.
Biraz mavi, biraz umut , biraz sevgiydi.
Bana yabancı!
Hiç bilmediğim bir ülkeden gelmiş.
Hiç tanımadığım bir lisan konuşuyordu sanki.
Gülümsüyordu…
Benzemiyordu hiç kimseye, hiçbir şeye
Ve o bunu henüz bilmiyordu.
Bende bilmiyordum!
Halen telaşlı gözlerle etrafa bakınıyordum.
Bir yanlışlık varsa hep yanlış kalsın istiyordum.
Düşünemiyordum günahını, sevabını.
Gönüllü düşüyordum düşlerine.
Bil istiyordum.
Sesinin melodisi ruhuma karışırken;
Kalbimle dokundum notalarına.
Bana doğdu her bir parçan.
Bana yazıldın.
Sen benim yazgımdın en baştan.
Adımı adına armağan ettim.
Küçük bir tebessümle süsledim köşesini.
Yalnız ikimizin olduğu bir resimdi şimdi hayat.
Diledim, sonsuza kadar süslesin;
Ömrümün başköşesini.
E.K
|
