SENİ SANA ANLATSAM
bulut gibisin...
fırtınalardan önce mavi gökyüzünde süzülen
gökyüzünün en güzel süsü
kalbine kimselerin dokunamıycağı kadar gizemli
bi o kadar şeffaf içi dışı bir
göğsünde dinlenmek isteyen çok olucaktır
izin verme!..
yağmur gibisin...
ılık ılık bakan gözlerinle insanın yüreğine dokunan
masalsı bi güzelliği var gülüşünün
bitmesin isteyip insanı tatlı bir rüyaya daldıran
şiddeti fırtınadan önceki sessizlik durşunun
yağmuruna karışıp akıyorum yüreğine
yapma bunu bana
izin verme!..
toprak gibisin...
yağmurdan sonra kokusuyla insanın başını döndüren
kuçak açtımmı sevdiklerine
onları ne yağmura ne fırtınaya teslim eden
bu kadar sağlam durma ne olur karşımda
aşık olurum
izin verme!..
fırtına gibisin...
sessiziğin ardından korkutan içine katıp yutan
keşke hep iyiğinle can alsan
felaketinden korkar her insan
en sevdiğin en korktuğun olamaz
felaketim olma dayanamam
izin verme!..
dört mevsimsin sen bana ilkbahar yaz sonbahar kış
toprağa yağan yağmur fırtınanın içindeki bulut gibisin
ama unutma ben güneşim sana
bir gün beni kaybedersen anlarsın
bensiz tadsız tuzsuz olucak bu hikaye
izin verme.
|
