toprak kokusu almak için bu garip şehirde, yağmuru beklemek gibi. çıplak ayaklı özgür çocuklar gibi koşmak için , güneşte bir hayli yanmak gerekli. naralar atmak için çılgınca... aşık olmak, sarhoş olmak, sefil olmak, ya da deli. ılık bir gece yarısı yürümek için özgürce sokaklarda biraz iri cüsseli, siyah paltolu ve kuvvetli. anne olmak için evli, evli olmak içinse parmak basmak yeterli. sanırım hayat açık bi ceza evi ve kuralları belli. elimde umutlarım törpülerken kederleri başını seçemediğim, sonunu yazmadığım bir hikaye. oynamıyorum deyip oyunu terketmekse ne cesaret ne akıl işi. seçemediği bi sona ulaşmakmıdır insanın tüm gayreti! hayat bu işte! özgür ruhum aptal bi bedenin esiri. ben zamanı el üstünde tutarken yüzümdeki çizgiler bile onun eseri. doğarken neden ağladığını bilememek gibi... garip, heyecanlı ve endişeli.                                  Ebru Küçükbaş