|
|
|
UTANMAZ KIRMIZI
seni düşününce
yüzümde arsız bir çocuk
gülümsüyor şehre
utanmaz kırmızı
alev alev yakıyor dudaklarımı
tenimde gül dikeni ürperti
eriyor damla damla arzular
adının yankısını duyuyorum
toprağa her çarpışında
kıyılarımda rüzgar
kokun pusulam
şehvet yüklü gemimin tayfası ölü ruhlar
kayan yıldızları aşkı bize sunmuşlar
çıkar ruhunun kalbini
sun aşkı durma leb/i deryalarından
tutuşsun denizler
ölü ruhlar aşka yansın ilhamından
cehennem değse tenime
bu kadar yanmam
sen utanma
bırak sevap utansın
sönük kalsın günahın ışıltısından
EBRU KÜÇÜKBAŞ |
|
|
|
|
|
|
|
Yazmak hatırlamak için değil unutmak içindir ! |
|
|
|
|
|
|
|